piątek, 8 lipca 2016

Prolog: Ku dorosłości

Pełnia szczęścia
Część 1
Prolog: Ku dorosłości


Hermiona z dumą spojrzała na mury swojej dawnej szkoły. Nie mogła uwierzyć, że osiem lat minęło tak szybko. Doskonale pamiętała swoją pierwszą podróż Ekspresem, ceremonię przydziału i chwilę, kiedy pierwszy raz weszła do Pokoju Wspólnego Gryfonów. Pamiętała każdą najmniejszą przygodę, którą mogła przeżyć ze swoimi przyjaciółmi, każdy złamany punkt regulaminu szkolnego. Każda chwila spędzona w Hogwarcie wydawała się być złota, wpisana w jej pamięć już na zawsze.
Jednak szkoła kojarzyła się jej także z samotnością. Była jedną z niewielu, którzy postanowili wrócić do szkoły, aby ukończyć ostatni rok. Gdyby nie Ginny, byłaby kompletnie sama. Jedynymi Gryfonami z jej rocznika, którzy postanowili wrócić była ona i Neville Longbottom.
W oczach dziewczyny zebrały się łzy. Ciężko jej było ze świadomością, że to już koniec. Nie wróci do szkoły, nie będzie zaganiać Harry’ego i Rona do nauki, nie będzie dostawać punktów dla Gryffindoru za każdą poprawną odpowiedź. Czuła się, jakby odchodziła z domu – bo poniekąd tak było. Od momentu, kiedy zabrała pamięć rodzicom, Hogwart był jej jedynym domem. Gdyby nie uprzejmość Harry’ego i Ginny, nie miałaby się gdzie podziać.
Dziewczyna poczuła delikatny uścisk na swoim ramieniu.
– Hermiono, chodź. – Usłyszała cichy głos rudowłosej za plecami. – Neville i Luna już czekają na nas w przedziale.
Panna Granger rzuciła szkole ostatnie tęskne spojrzenie i zacisnęła dłoń na rączce kufra.
– Już idę – oznajmiła z uśmiechem, ruszając za swoją przyjaciółką na peron.
Każdy przejechany przez Hogwart–Ekspres kilometr oznaczał dla niej kolejny krok ku dorosłości. Dziewczyna nie miała pojęcia, co ją czekało w przyszłości. Nie była świadoma tego, że następne pięć lat zmieni wszystko – ją oraz kilka osób wokół niej. Nie mogła spodziewać się, że będzie zależna od swojego wroga, który przez przypadek podaruje jej największy skarb, o który będzie walczyć... Właśnie przez niego.
Jednak póki co myślała pozytywnie. Wiedziała, że sobie poradzi niezależnie od wszystkiego. I nieważne, jakie intrygi szykował dla niej los. Ona będzie walczyć.
Chociaż do pełni szczęścia zawsze będzie jej czegoś brakowało.




_______________
Cześć!
Zaczynamy nową historię! Jestem mega podekscytowana i muszę przyznać, że trochę się boję... Opowiadanie będzie ciut nietypowe (może w pierwszej części nie, ale w drugiej na pewno).
Cóż mogę więcej powiedzieć? Zakładka „Bohaterowie" jest w trakcie prac, więc myślę, że na publikację pierwszego rozdziału będzie gotowa :D
Mam nadzieję, że prolog Was zaciekawił! :3
Pozdrawiam serdecznie!
Feltson

29 komentarzy:

  1. Auć, polecam napisać do szabloniarki o zmianę pogrubienia czcionki, bo oczy bolą. Podobnie w menu. :c
    Jedynymi Gryfonami, którzy postanowili wrócić była ona i Neville Longbottom. Czy nie lepiej by było zaznaczyć, że byli jedyni z roku? Bo Ginny też jest Gryfonką.
    Dobra, już nie narzekam. xd
    Teraz już ogółem... Brzmi ciekawie, chociaż nieco się pogubiłam, czy ona opuszcza Hogwart, czy do niego wraca. Podoba mi się, jak piszesz, więc z pewnością będę czytała. ;)
    Cóż... Nie wiem, co jeszcze mogłabym dodać, w końcu to tylko krótki prolog... Nie mniej czekam na next i pozdrawiam gorąco!
    Koneko

    PS. W wolnej chwili zapraszam do siebie na krótkie opowiadanko, także Dramione > KLIK

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję :D
      Jasne, zdanie poprawię, bo rzeczywiście wydaje się być średnio zrozumiałe :)
      Również pozdrawiam,
      Feltson

      Usuń
  2. ciekawy prolog i fajny, delikatny szablon :)
    zapraszam również do siebie, zaczęłam pisać dramione :)pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  3. Świetny. Mega ciekawy. Życzę Weny na następny.😄

    OdpowiedzUsuń
  4. Bardzo mnie zaciekawiłaś tym prologiem. Jest naprawdę piękny i prawdziwy. Choćby zwrócenie uwagi na łamanie punktów regulaminu - bardzo adekwatne do Hermiony. Na pewno będę śledziła tę historię. Życzę dużo weny!
    http://precious-fondness.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  5. O szablonie już wspominałam - jest cudowny!
    Jeśli chodzi o nieścisłość, która rzuciła mi się w oczy, to widzę, że Koneko już o niej wspomniała.
    A jeśli zaś chodzi o samą historię, to mogę powiedzieć tylko to, że prolog był zdecydowanie za krótki!
    Sama historia już podbiła moje serce i wiem, że będzie wyjątkowa! Nie mogę się już doczekać pierwszego rozdziału!
    Pozdrawiam, życząc czasu i weny!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję ❤
      Nieścisłość poprawiona :)
      O to chodziło, żeby był krótki :P
      Postaram się, aby pierwszy rozdział był w miarę szybko :3
      Pozdrawiam!
      Feltson

      Usuń
  6. Ojejku jejku! Nie mogę się już doczekać pierwszego rozdziału! :)
    Pozdrowionka :D

    OdpowiedzUsuń
  7. Zazwyczaj nie czytam niedokończonych historii i poprzestaję na prologu, żeby się dowiedzieć czy warto wrócić na blog za jakiś czas. I podobnie miało być i z tym blogiem, ale tak zainteresowała mnie notka z „Zenitu skrajnych uczuć”, że zaczęłam ją czytać na bieżąco, więc możesz być dumna, bo to mi się rzadko zdarza. Z tego co widzę ta historia również zapowiada się ciekawie, więc z pewnością będę cię tutaj regularnie odwiedzać. Rzadko coś komentuję, więc nie obiecuję, że jeszcze to zrobię, ale postanowiłam zostawić po sobie jakiś ślad. Naprawdę dobrze piszesz, mimo że zdarzają się jakieś błędy i nieścisłości, nie rzucają się one w oczy, tak jak u niektórych autorek. Mam nadzieję, że wena cię nie opuści zbyt szybko i dalej będziesz pisała. Pozdrawiam
    K.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję! ❤
      Cieszę się, że udało mi się cię zainteresować :3
      Narazie wena ma się dobrze, więc nie planuję żadnych ucieczek :D
      Również pozdrawiam,
      Feltson

      Usuń
  8. Tak długo czekałam na Prolog i się wreszcie doczekałam!
    No i czuję niedosyt i już chcę następny rozdział!
    Ale postaram się cierpliwie czekać, bo sama jestem strasznym przeciągaczem!
    Jak już mówiłam, bardzo mi się podoba ten nagłówek, zwłaszcza Emma i Tom! Świetnie są dopasowani, pod względem wielkości i kolorów!

    Pozdrawiam i życzę wielu inspiracji!
    A.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki ❤
      O, to racja, jesteś :P Ale warto czekać :D
      Co do szablonu, pochwała należy się Mii z Land of Grafic, nie mnie :) Niemniej jednak cieszę się, że spodobał ci się :D
      Również serdecznie pozdrawiam!
      Feltson

      Usuń
  9. Zawsze miałam problem z komentowaniem początków, ale widzę, że zaczynasz nową historię.
    Cieszę się że trafiłam właśnie do Ciebie gdyż już od dawna nie miałam okazji przeczytać ciekawego dramione.
    Jakoś nie przepadam za miniaturkami.
    Wolę opowiadania właśnie takie jak Twoje.
    Z przyjemnością jeszcze tu zajrzę więc jak możesz powiadom mnie o nowym rozdziele na www.pokochac-lotra.blogspot.com!
    Będę z przyjemnością śledzić losy tej historii!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cieszę się, że podobało Ci się :3 Jest mi bardzo miło :)
      Jeśli chcesz, to oczywiście będę informować :D
      Pozdrawiam!
      Feltson

      Usuń
  10. Będę z Tobą w nowej historii! :D Prolog fajny, ale nie mówi dużo o opowiadaniu… Ale będę miała niespodziankę! A że opowiadanie nietypowe, to tylko fajnie :D Czekam na rozdział :* Weny, czasu i chęci! <3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cieszę się! :D
      Wbrew pozorom, prolog mówi więcej niż myślicie (albo mi się tak zdaje, bo wiem, co kryje się za słowami). Ale i tak myślę, że będziesz miała niespodziankę :3
      Pozdrawiam serdecznie,
      Feltson

      Usuń
  11. Czuję, że zapowiada się świetne opowiadanie !
    Prolog, chociaż krótki, dużo zdradza, więc po prostu nie mogę się doczekać pierwszego rozdziału :)
    Czekam i gorąco pozdrawiam ;)
    B.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję serdecznie ❤ Jest mi bardzo miło :D
      Pozdrawiam,
      Feltson

      Usuń
  12. Zapowiada się bardzo fajnie, oczywiście będę śledzić na bieżąco :)
    Pozdrawiam
    Arcanum Felis
    zapraszam na nowość
    http://last-minute-love-dramione.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  13. Podoba mi się :) Czekam na kolejny rozdział i pozdrawiam.

    ~APQII

    Ps: Przepraszam, ze się nie rozlosujemy, ale bateria pada ;D

    OdpowiedzUsuń
  14. Po tych kilku, krótkich latach, wracam by jeszcze raz przeczytać to cudne opowiadanie! <3

    OdpowiedzUsuń

Z całego serca dziękuję za każdy komentarz, który jest dla mnie kolejną dawką weny ♥

Theme by Mia